Independence

Me in Unawatana, photo deeply overexposed.

Bit torn this Independence Day. Happy to see the LTTE thrashed, but sad that it’s at the expense of bombing our own civilians. Proud of the soldiers, but ashamed of their civilian commanders. Mahinda’s speech talked of opportunity for all minorities and asking the diaspora to come home, but the PM’s speech spoke of traitors in our midst and people online still tell people like me to leave. But let’s go by the President’s words and hope for the best. He speaks of ethnic harmony and returning full Constitutional rights to the Tamil people. Let’s hope so. Let’s hope that the fundamental rights are restored, and that all the amendments are implemented. And that the President’s speech is the true one, and that the PM and Gotabaya don’t speak for the state.

I dunno. I hesitate. They say that the LTTE is on its last legs, so perhaps we’ll be free of that at last. But what does that Independence hold, or mean? Because a nation needs to be founded on something more than the prevention of terror. Ideally, it should be founded on ideals. We have a Constitution, but we’ve been disregarding my entire life. Under Emergency it is literally suspended. But if you suspend something for a lifetime, does it still exist? More importantly, does anyone in Sri Lanka care about the Constitution? Does it form any part of their identity? Our founding story is a dull handover. Our founding father was both racist and not racist enough and his progeny have been largely a waste of precious time. We are still a very, very young nation and I’m not sure that we really know ourselves.

But as you can note, I have little of value to add to this day. I love Sri Lanka and I’m happy to be here. I have tried in my way to make this nation better and I’ll continue to do so, even in the face of people who tell me to leave. I’m glad if the war is going well and I still feel terrible about our civilians being killed and displaced and put into semi-permanent camps. I can hold more than one thought in my head at once.

The best thought I’ve seen today came from Rajaratarala, the repat farmer blogger. He said:

Please let us not forget the true heroes of this victory. They are the men and women who work so hard in foreign lands, and send their hard earned money back home, whose remittances now amounting to about US$4Billion a year, that has enabled the war to be fought, the soldiers to be paid, the expensive hardware and ordnance to be purchased from overseas, and the bloated government kept in relative luxury, and foreign travel, when compared with the families of those who actually remit the money.

I want to make a very important point on the above statement. The US$90,000 remitted by 45 maids working in Dubai at an average of US$2,000 each per year, will buy a tax free latest model BMW for a Minister. At today’s exchange rate after transaction charges the Mid East worker’s family receives Rs 225,000 for the year. If the government had devalued the rupee by 20%, the least that is immediately required, this family would have received a further Rs50,000 or a little over Rs4,000 a month more. The Beemer would still cost the same in dollars. However if our cash rich Politicians want to buy dollars after devaluation, they will have to pay 20% more in rupees, so it is the maid in effect who subsidizes the overseas travel of the wealthy, and their foreign assets.

Over 75% of the citizens of Sri Lanka were born after Independence and therefore, British rule is just part of history. A history nevertheless that to this day has affected the “National Psyche” that has resulted in the 30 year ethnic terrorist conflict. We must try and take all steps necessary to erase this Psyche and replace it with a visionary Patriotism one based on a global perspective, where personal differences are truly immaterial in the pursuit of freedom from want, from hunger, from bondage, where we can all think freely, talk freely and act freely, within international codes of conduct, ethics, and morality without impinging on other people’s freedoms (link)

He’s right, and those people don’t even have the right to vote. Of course, the danger this year is that the remittance flow that props up the government will dry up. Because the global economic crisis is hitting the Middle East and they’re cutting those jobs. I’ve heard very serious talk that our foreign exchange will dry up by March/April forcing us to

1. Devalue the rupee (which is artificially propped up). This makes exports stronger but makes cost of living higher
2. Set import controls, like in the 70s. I don’t think the bureaucracy exists or can be constituted.
3. Get bailed out by the IMF. With conditionality, of course
4. Get bailed out by India
5. Collapse

So, in short, I don’t know. I have hope, and worry, and I’m proud to be Sri Lankan. I’m not sure how any of these things fit together, but I guess that’s what I am.

6 Comments

  1. I love Sri Lanka, but I’m not proud to be Sri Lankan. Even our cricket team is just a bunch of money-hoarding twats. So we won (almost) a war. Everyone’s really proud of that. I’m not proud. “War does not make one great,” said Yoda in Empire Strikes Back.

  3. Analysts were forecasting about Srilankas collapse for years. Some even put us among failed states, but we proved we are not.but we are still in contact……….. we survived a tsunami, 30 years of war…….i think we can survive this………. i don’ think they will cut our jobs………There were negative forecasts about our economy for ages…………. we still survived………we will for sure……our nation is strong…

  4. සිංහලයා තම ඉතිහාසයේ වැඩි කලක් ගත කළේ පරදේසක්කාරයන් සමඟ යුද වැදීම පිණිස ය. මොවුන තුරින් සොළී ආක්‍රමණිකයාට ප්‍රමුඛ තැනක් හිමි වෙයි. ක්‍රි. පු. දෙවැනි සියවසේ සිටම මේ තත්ත්වය පැවතිණ. ක්‍රි. ව. 161 දී දුටුගැමුණු රජතුමා එළාර නමැති සොළී රජු සමඟ යුද කර ඔහු මරා රට එක සේසත් කළේ ය. මේ වු කලී ශ්‍රී ලංකාව එක සේසත් කරන ලද පළමුවැනි අවස්ථාව ය.

    ශ්‍රී ලංකාව දෙවැනි වරට එක සේසත් කරන ලද්දේ කවරකු විසින් ද? මෙය ඇසු සැනින් පිළිතුරු දිය නොහැකි, ප්‍රශ්නය එල්ලවන්නා ව්‍යාකුලත්වයට පත්කරන ප්‍රශ්නයකි. එහෙත් කවුරු කොහොම කිව්වත් ශ්‍රී ලංකාව දෙවැනි වරට එක සේසත් කරන ලද්දේ එංගලන්තයේ පස්වැනි ජෝර්ජ් රජතුමා විසිනි. ඔහුගේ යුද හමුදාව මුහුදුකරයෙන් ලන්දේසීන් පලවා හැර, මධ්‍යම කඳුකරයේ පිහිටි සිංහල රාජ්‍යයේ රජතුමා වු ශ්‍රී වික්‍රම රාජසිංහ රජු අත්අඩංගුවට ගෙන පිටුවහල් කර, 1815 දී උඩරට ගිවිසුම හරහා මුළු මහත් ශ්‍රී ලංකාවම තනි රටක් ලෙස බ්‍රිතාන්‍ය කිරීටය යටතට ගත්තේ ය. පළමුවැනි එකසේසත් කිරීම සහ දෙවැනි එකසේසත් කිරීම අතර වෙනසක් පවතී. පළමුවැනි එකසේසත් කිරීම අදීන ක්‍රියාවකි. දෙවන එකසේසත් කිරීම දීන ක්‍රියාවකි. පළමුවැනි එකසේසත් කිරීමේදී සොළී රජු පැරදවීම පිණිස මුළු මහත් සිංහල ජනතාවම දුටුගැමුණු රජුට සහාය දුන්හ. දෙවැනි එකසේසත් කිරීමේදී බ්‍රිතාන්‍ය කිරීටය යටතට තනි රටක් වශයෙන් ශ්‍රී ලංකාව ගෙන ඒමට සියයට සියයක් පිරිසිදු සිංහල ලේ ඇති උඩරට උසස් සිංහලයන් පිරිසක් ජෝර්ජ් රජතුමාට උදව් කළහ.

    ඉන්පසු ගෙවී ගිය කාලය ඔස්සේ ශ්‍රී ලංකාව තුළ සමාජ පරිවර්තන රැසක් ඇති විය. 1948 දී අද වැනි දිනක බ්‍රිතාන්‍ය කිරීටයෙන් නිදහස් වු අපගේ ජනයා ඈනුම් අරිමින් ද, ඔලුව කසමින් ද, බඩ අතගාමින් ද, කල්පනා කළේ මීළඟ ආහාර වේලට උදව් කරන රජා කවරකු විය හැකි ද යන්න ය. ඒ අතර උතුරුකරයට රැස්වු සමහර දේශපාලනඥයන් සහ දෙමළ ත්‍රස්තවාදී පිරිස් එක්ව උතුර – නැගෙනහිරට දෙමළ නිජ භුමි සංකල්පයක් ආදේශ කර රට කැඩීමේ ව්‍යාපාරයක් අරඹා මුළු මහත් උතුරත් – නැගෙනහිරත් තම ආධිපත්‍යය යටතට ගත්හ. ඊළඟට එම ප්‍රදේශවල නිල නොවන වෙනම රාජ්‍යයක් බිහි විය. ජනාධිපති මහින්ද රාජපකෂ වීරෝදාර ත්‍රිවිධ හමුදාව මෙහෙයවා මේ ත්‍රස්තවාදීන් පලවා හැර අපට අහිමි වු අපේ භුමිය යළි ලබාගෙන තුන්වැනි වතාවටත් රට එක සේසත් කළේ ය. දුටුගැමුණු රජු එළාරට එරෙහිව කළ යුද්ධයේදීත් ජනාධිපති මහින්ද රාජපකෂ ප්‍රභාකරන්ට එරෙහිව කළ යුද්ධයේදීත් පොදු චරිතයක් විය. ඒ වු කලී ගෝඨාභය ය.

    මහාචාර්ය සෙනරත් පරණවිතාන විසින් ලියන ලද උතුරු ශ්‍රී ලංකාවේ ආර්ය ජනපද යන පොතෙහි සඳහන් වන පරිදි සිංහලයන්ගේ මුල් ජනාවාස පිහිටා තිබුණේ උතුරේ ය. මේ උතුර දැනට නැගෙනහිර ලෙස හැඳින්වෙන ප්‍රදේශය ද ආවරණය වන පරිදි උතුරු රට ලෙස හඳුන්වන ලදී. තම්බපන්නි නගරය ආරුගම්ආරු ගඟේ දකුණු ඉවුරේත්, අනුරාධ ග්‍රාමය මල්වතු ඔය අසලත්, උරුවේලය කලාඔයේ මෝය කට ළඟත්, උපතිස්සගම කන්දරා ඔය අසබඩත්, විජිත නගරය මහවැලි ගංගාධාරයේත් පිහිටි බව මහාචාර්ය පරණවිතානගේ මතයයි. පසුව හටගත් සොළී ආක්‍රමණ නිසා මේ සියලු සිංහල ජනපද මැද රටටත්, දකුණටත් තල්ලු වී ආ බව කියනු ලැබේ. උතුටේ හා නැගෙනහිර දෙමළ නිජ භුමි සංකල්පයේ අතීතය පටන් ගන්නේ එතැනිනි. බලලෝභී සිංහල සහ දෙමළ දේශපාලනඥයන් කිහිපදෙනකුත්, ජාතිවාදී බලවේග කිහිපයකුත් විජාතික බලවේග රැසකුත්, නිජභුමි සංකල්පය ප්‍රයෝජනයට ගෙන යාපනේ දෙමළ කුල ක්‍රමය තුළ අසරණව සිටි වෛරී සහගත තරුණ පිරිස් ත්‍රස්තවාදීන් බවට පත් කර රට ලේ විලක් නො කළේ නම් රට යළි එක සේසත් කිරීම සඳහා මේ තරම් විශාල ශ්‍රමයක්, ධනයක්, කාලයක් සහ මිනිස් ජීවිත සංඛ්‍යාවක් කැප කිරීමට සිදු වන්නේ නැත. ඒ සියල්ල සංවර්ධනය දෙසට යොමු කිරීමට ඉඩ තිබිණ.

    ජනාධිපති මහින්ද රාජපකෂ තුන්වැනි වතාවටත් රට එකසේසත් කිරීමෙන් ගත වී ඇත්තේ දින කිහිපයක් පමණි. මෙහිදී තුන්වැනි වතාවට රට එකසේසත් කළ නායකයා ලෙස අප ජනාධිපති රාජපකෂ හඳුන්වන්නේ පළවැනි විජයබාහු, පළවැනි පරාක්‍රමබාහු, හයවැනි පරාක්‍රමබාහු රජතුමා, සීතාවක රාජසිංහ වැනි රජවරු ඒකීය රටක් තැනීමට කළ මෙහෙය අමතක කර නොවේ.

    1948 පෙබරවාරි 4 වැනිදා බ්‍රිතාන්‍ය කිරීටයෙන් අප නිදහස්ව වසර 61 ක් ගත වී තිබේ. ඒ අතර සියලු ජාතික සටන්වලට උරදීමටත් රටේ භෞමික අඛණ්ඩතාව රැකීම පිණිසත් දිවයින බිහිවුයේ ද වසර 27 කට පෙර අද වැනි හතරවැනිදාවක ය. මේ මොහොතේදී අප ප්‍රාර්ථනය කළ යුත්තේ මේ රට ජනාවාස බවට පත් වීමෙන් පසු අපේ ඒකීයත්වය රැක ගැනීම සඳහා කිරීමට සිදු වු යුද්ධ සහ ලේ වැගිරීම් යළි ඇති නොවේ වා! යන්න ය.

  5. cutting and pasting whole editorials from racist rags is not commenting.
    Any O/L student knows that most of the things mentioned in this editorial are B.S.
    It is better if this guy can read his Senarat Paranavithana again.

  6. An excellent piece Indi. I feel much the same way.

Comments are closed.